Voel

Je lichaam is de hele dag bezig voor je. Met je energiebalans zodat je kunt bewegen. Met het opruimen van afvalstoffen, het herstellen van beschadigingen. Dit is het zelfbehoud van je lichaam.

Heel veel van dat werk gebeurt lekker op de achtergrond. Je hoeft er niets mee en je merkt er niets van.

Signalen
Maar je lichaam geeft je ook signalen. Heel herkenbare signalen waar je wel degelijk op reageert, zijn er bijvoorbeeld als je met je blote hand een ovenschaal uit de hete oven probeert te pakken. Nog voordat je beseft dat het heet is, heeft je lichaam al gereageerd en je hand teruggetrokken. Een fractie van een seconde daarna brul je ‘au!’.
Dat je ook bewust beseft dat je net een schaal van 200 graden aangeraakt hebt, is om te voorkomen dat je het nog een keertje doet. Je krijgt een waarschuwing van je lichaam: gevaar, niet doen!

Je lichaam geeft nog veel meer signalen. Dat je het koud hebt (zorg voor warmte). Dat je een knoop in je maag hebt (ga die presentatie maar niet geven!). Dat je moet plassen (ga naar de wc). Dat je een droge mond hebt (neem wat te drinken). Dat je maag vol zit (stop met eten). Dat je lichaam voedingsstoffen te kort komt (eet!).

Negeren
Je kunt deze signalen best negeren. Zeker als je aandacht bij iets anders is, zoals je werk of je mobiel, houd je dat best een tijdje vol. Je lichaam accepteert het uitstel van af- en aanvoer en werkt gewoon lekker door. Jij vergeet het signaal.

Na een tijdje wordt het signaal herhaald. Iets dringender nu. Negeer je het weer? Dan wordt het signaal steeds sterker tot je het niet meer kunt negeren. Je zit te rillen en te klappertanden. Je wordt ’s nachts wakker met stress over je presentatie. Je kunt het niet meer ophouden en je zit met een natte broek. Je wordt misselijk en moet overgeven, je krijgt een eetbui.

Andere oplossing
Óf je lichaam zoekt een andere oplossing. Dat is alleen niet altijd de beste oplossing.
Als je echt in de kou blijft (in de sneeuw bijvoorbeeld), worden uiteindelijk de bloedvaten in je vingers, tenen (en steeds verder) afgesloten in een poging in elk geval je romp warm te houden.
Als je stress blijft negeren, kun je allerlei verschijnselen krijgen, van pijn op diverse plekken in je lichaam, via slaapstoornissen tot oncontroleerbare huilbuien.
Als je niet naar de wc gaat als je aandrang hebt, kun je uiteindelijk een blaasontsteking oplopen, of – bij die andere uitgang – last van verstopping krijgen. Pijn bij het plassen, buikpijn, aambeien om maar wat mogelijke gevolgen te noemen.
Als je door blijft eten, slaat je lichaam de overtollige voorraad op als vet. Als je lichaam voedingsstoffen te kort komt, zet het noodgedwongen sommige herstelwerkzaamheden stop.

Signaal verstoord
Je lichaam geeft die signalen om te zorgen dat alles goed blijft lopen. Maar in onze drukke maatschappij raken wij steeds verder verwijderd van dat soort signalen. Ze komen niet uit, ze passen niet in ons programma, we weten niet wat we ermee moeten doen. Dus we rennen door en krijgen steeds meer kwaaltjes en gezondheidsproblemen.

Voelen
Heel vaak is gewoon voelen genoeg om te weten wat je moet doen. Even stil staan bij wat de tekens betekenen, die je lichaam je geeft. Even aandacht eraan geven.

Als je die signalen niet (meer) begrijpt, dan zul je ze opnieuw aan moeten leren. Door de tijd te nemen om gewoon te voelen wat je voelt. Wat voel je eigenlijk als je het koud hebt? Hoe voel je dat? Wat is het eigenlijk voor signaal dat je moet plassen? Of dat je honger hebt? Of vol zit?

Leer de taal van je lichaam (weer) begrijpen. Voel!