Sneeuwbaleffect

Een sneeuwbal in juli?
Ja, vanwege het sneeuwbaleffect dat je gedrag heeft op allerlei gebieden in je leven.

Er zijn van die dagen dat je gewoon geen zin hebt.
Geen zin om op te staan.
Daar kan het al mee beginnen.

Geen zin om iets aan beweging te doen.
Bleh, dat kost zo veel moeite.
Zwaar. Zweten. Saai. Moeilijk.

Dat gevoel breidt zich gemakkelijk uit naar steeds meer gebieden.
Geen zin om voor jezelf te zorgen.
Om te zorgen voor je uiterlijk zoals je haar of je kleding.

Geen zin om gezond te eten.
Pfff, zo veel moeite om wat groenten te snijden.
Nee hoor, ik pak liever een zak chips.
Het lukt nog net om die open te trekken.

Geen zin om naar buiten te gaan.
Waarvoor?
Het regent toch.
Of het gaat nog regenen.
Of het is te warm.
Of het waait te hard.
Of het is te koud.

Voor je het weet, zink je weg in een poel van lamlendigheid.
Je hebt nergens zin in.
Alles is te veel moeite.
En met elke stap die je op dat pad zet, dat zo gemakkelijk ogende pad, voel je je slapper, ellendiger, zieliger, minder energiek.
Je zelfwaardering neemt steeds verder af.
En dan maakt het allemaal niet meer uit.

Ken je dat gevoel?
Voor je het weet, trek je terug op de bank bij de tv met je mobiel en een stapel ‘comfort food’ om je heen.
En dat heet wel ‘comfort food’, maar het brengt alleen maar troost in die korte tijd die het kost om het op te eten.
Daarna versterkt het dat ellendige gevoel alleen maar.
Dat jij en je leven niets waard zijn.

Maar die sneeuwbal kan ook de andere kant op rollen.
Als je ’s morgens wakker wordt met zo’n gevoel, stel je dan eens voor waarvoor je wél enthousiast je bed uit zou springen.
Of geef jezelf even die spreekwoordelijke schop onder je kont en vraag iets van jezelf.
Iets waarvan je weet dat het goed voor je is.
Zoals even wat lichamelijke activiteit.

Al doe je maar een paar minuten iets.
Beweeg verend op je benen en stomp als een bokser met je vuisten in de lucht voor je.
Roep erbij: “Ik ben sterk!”.
Maak een krachtige beweging met je arm, alsof je wat uit de lucht grijpt en naar je toetrekt en roep erbij “Ik ben goed”.

Doe dit een paar keer en je voelt je al heel anders.
Puur het doorbreken van je ellendige lichaamshouding helpt al.
Het – al is het maar even – doorbréken van die gemoedstoestand van lamlendigheid kan genoeg zijn om eruit te stappen.
Om de loop van je hele dag te veranderen.

Dus begin je dag energiek.
Met een opgewekt en enthousiast gevoel.
Met wat lichamelijke activiteit, om je bloed te laten stromen.
En maak het jezelf op die manier gemakkelijker om ook de rest van je dag beter voor jezelf te zorgen.

Want als je eenmaal dát pad ingeslagen bent, dat pad waarop je iets vraagt van jezelf, dan zul je merken dat je genoeg energie krijgt om ook voor elkaar te krijgen wat je van jezelf vraagt.

Dan zit je niet meer vast in een viscieuze cirkel naar beneden.
Maar dan dans je door een speelse spiraal naar boven!