Gisteren op de Gezondheidsbeurs woonde ik verschillende lezingen en presentaties bij. Bij de ene presentatie werd gesteld dat je X niet mocht eten en dat je Y eigenlijk wel zou moeten eten. Bij een andere presentatie moest je Y juist laten staan, moest je Z beter maar wel in je vaste dieet opnemen en maakt het niet zo veel uit wat je met X deed. Verboden eten en toegestaan eten.
Verboden vruchten
Ik heb een keer een documentaire gezien waarin jonge kinderen op school in de pauze stukjes fruit mochten pakken. Maar er zat één soort tussen die ze niet mochten hebben, behalve op één dag in de week. Die ene dag was die ene fruitsoort in een mum van tijd op. Wat verboden is, wordt zó aantrekkelijk!!!
Ik hoorde gisteren ook over ‘het M&M-onderzoek’. Dat gaat om hetzelfde principe. Jonge kinderen werden alleen gelaten met een pot M&M’s. Ze mochten pakken wat ze wilden, behalve de rode. Zodra de onderzoekers de ruimte verlieten, vlogen de kinderen op die rode M&M’s af.
Verleiding, rebellie, nieuwsgierigheid
Er zit iets heel aantrekkelijks en verleidelijks in iets wat verboden is.
Het heeft iets rebels. Wie bepaalt dat ik dat niet hebben mag?! Dat zullen we nog wel eens eventjes zien! Verzet tegen de regels dus.
Er zit ook nieuwsgierigheid achter. Wat is er met dat product dat ik niet mag hebben?
Aandacht
Maar belangrijker nog, denk is, is aandacht. Het verbod richt je focus op iets waar je anders misschien totaal geen aandacht voor had gehad. Maar ondanks die concentratie erop, mag je er niets mee. Dat maakt dat het je gedachten blijft beheersen. Hoe zou het zijn om het tóch te eten?
Diëten
Moeten en mogen spelen in heel veel diëten een rol. En zijn ook een belangrijke factor in het mislukken van veel diëten. De spanning van het niet mogen snoepen loopt op een gegeven moment zo hoog op dat je je echt niet meer kunt beheersen. En omdat je dat al zo lang geprobeerd hebt, sla je nog flink door ook. En ook doordat je ergens dat stemmetje in je achterhoofd hoort dat het morgen weer verboden is, dus grijp je kans nu het nog kan!
Ik merk zelf een enorm verschil in mijn eetgedrag tussen moeten/mogen aan de ene kant en willen aan de andere kant. Veel lijners zullen dat herkennen. Aan het begin van een dieet wil je zo ontzettend graag afvallen dat je best gemakkelijk de verleidingen laat liggen. Alleen na verloop van tijd ga je steeds meer voelen wat je niet mag. Het afslankdoel lijkt nog zo ver weg waardoor je motivatie afneemt. Of je bent er juist toch al bijna, dus nu hoeft het toch niet zó streng meer? En het verboden eten wordt steeds verleidelijker. Wordt steeds groter in je hoofd. Tot je je niet meer in kunt houden.
Willen
Vanaf het moment dat ik mijn focus verlegd heb naar mijn gezondheid, naar het goed voor mezelf willen (!) zorgen, verloren veel producten behoorlijk wat van hun aantrekkingskracht voor mij.
Gezondheid houdt als doel veel langer stand. Want er is geen eindpunt aan zorgen voor je gezondheid (nou ja, tot je overlijdt natuurlijk, maar dan hoef je ook echt geen chocola meer). Het is ook niet iets wat ophoudt als je gezond bent. Dus elke dag opnieuw wil ik mijn gezondheid verbeteren of behouden.
Magisch?
Die aandacht verleggen en het afnemen van de verleiding is niet één magisch moment geweest hoor. Geen ‘o, die chocola doet me niets meer nu’. Ik vind chocola namelijk nog steeds heel erg lekker. En drop ook. En chips. En koekjes. En Haribo’s. En taart. En….en…
Maar toch, ik vind ze veel minder aantrekkelijk, nu ik weet wat ze met mijn lichaam doen. En ik wíl niet dat dat met mijn lichaam gebeurt. Ik wil goed voor mezelf zorgen. Ik WIL mijn lichaam gezonde voeding geven.
Stilstaan
Daar heb ik elke dag aandacht voor. Elke ochtend sta ik opnieuw even stil bij wat ik belangrijk vind, waaronder mijn gezondheid. Even een reset op mijn doelen. Even weer beseffen wat ik wil, zowel in de verder gelegen toekomst als voor deze dag zelf.
Herken jij dat ook, dat verschil tussen moeten, mogen en willen?
Recente reacties