fbpx
Selecteer een pagina

Geen suiker
Eeuwenlang kende men in Europa geen suiker. Voor een zoete smaak gebruikten de mensen honing of fruit.

Suikerriet in Azië
In Azië groeide al ver voor onze jaartelling suikerriet. Men kauwde op het riet om het zoete sap eruit te halen en spuugde daarna de restanten van het riet weer uit.

Al voor 500 voor Christus begon men in landen als China en India waarschijnlijk al suikerriet te verbouwen. Men ontdekte hoe ze het sap uit het riet konden persen en het daarna droog konden koken tot een soort stroop. In India werd bovendien ontdekt hoe ze die suikerstroop vervolgens konden laten kristalliseren, wat het gemakkelijker te vervoeren maakte.

Mee naar Europa
De Arabieren brachten die kennis van het verbouwen van suikerriet in de Middeleeuwen naar het gebied rond de Middellandse Zee, in de landen die door de Arabieren veroverd waren. Rond de 9e eeuw begon men met het verbouwen van suikerriet in het zuiden van Europa.

Vanuit die landen werd de suiker naar andere Europese landen geëxporteerd. Maar het bleef een kostbaar product, dat lange tijd alleen iets voor de rijken was.

Nog verder naar het westen
Columbus had een suikerrietplant meegenomen op zijn reis naar de Carraïben. De plant deed het goed in de tropische, vochtige omgeving, wat de Europese kolonisten in de eeuwen daarna handig wisten te gebruiken. Grote suikerrietplantages werden opgericht waar slaven aan het werk gezet werden. Suiker werd een heel belangrijk handelsproduct. Zo werd de suiker wel beter verkrijgbaar voor de Europeanen, maar het bleef een duur luxeproduct vanwege de hoge belastingen die erop geheven werden. Dit bleef zo tot in de loop van de 19e eeuw, toen de belastingen op suiker verlaagd werden.

Opkomst suikerbiet
De Franse wetenschapper Olivier de Serres ontdekte dat bieten ook suikerkristallen bevatten. De Duitse scheikundige Andreas Marggraf stelde kort daarna vast dat de suiker van suikerriet en van de biet chemisch gezien dezelfde was. In 1747 wist hij de suiker uit de biet te halen en te kristalliseren. De biet werd verder gekweekt om het suikergehalte te verhogen waarmee de suikerbiet ontstond. In de eerste jaren van de 19e eeuw werd de eerste suikerbietenfabriek in gebruik genomen in wat nu Polen is.

Napoleon verbood alle import van rietsuiker om Engeland te treffen. Om wel aan de groeiende vraag naar suiker te voldoen, stimuleerde hij de productie van bietsuiker, vooral in Frankrijk.

Steeds grotere suikerproductie
De technologische vooruitgang maakte, samen met de afgenomen belastingen, suiker tot een goedkoop product, dat steeds meer gebruikt werd. Rond 1900 werd er zo’n 11 miljoen kilo suiker geproduceerd en in 2011 was dat al tot ongeveer 168,5 miljoen kilo gestegen.

Bron foto: https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Bestand:Cane_cutters_in_Jamaica.jpg?fbclid=IwAR0B2UcsOpbZEiUUQ8FJqKaZ1BKopceDc94-doqEWwmWjOLAi9bSPxvgltE

%d bloggers liken dit: