Gemakkelijk

Afgelopen week zei iemand tegen me dat ik steeds aangeef dat het me nu gemakkelijk afgaat om af te vallen Dat klopt, zo ervaar ik het inderdaad

Maar ruim 30 jaar lang lukte het me niet om mijn overgewicht kwijt te raken. Wat is er nu dan anders?

Anders kijken
Mijn manier van kijken naar mezelf en naar mijn eten is veranderd.

Vorig jaar ben ik begonnen om mijn gezondheid op 1 te zetten. Die eerste stap veranderde heel veel.

Waar ik eerder bepaalde dingen niet MOCHT eten van mezelf, veranderde dat in ze niet WILLEN eten.

Het klinkt misschien flauw maar dat perspectief geeft een wereld van verschil.

Dat betekent niet dat mijn weg nu volledig zonder hobbels verloopt.

Triggers
Een trigger voor mij is vermoeidheid. Als ik moe ben, een volle drukke dag heb en daarmee eigenlijk over mijn grenzen ga, dan ligt de verleiding van snoepen nog steeds op de loer.

Snoepen om mijn vermoeidheid te bedwingen is oud en ingesleten gedrag voor mij.

Voorkomen of weer opstaan
Ik ben me bewust van die trigger en ik probeer dergelijke situaties te voorkomen. Maar als dat niet lukt, en ik eet vervolgens meer dan ik wil, dan stap ik daar tegenwoordig ook sneller overheen.

Zo komt het veel minder vaak voor. En als het toch gebeurt, blijf ik er niet in hangen.

Kledingkast opschonen
Dus kon ik gisteren mijn kleren doorpassen en een boel kleding weg doen die te groot geworden was.

Waar draait het bij jou om als je wil afvallen? Om moeten en mogen of om willen?