Vandaag waren we op bezoek bij mijn schoonmoeder met Alzheimer.
Het is een akelige ziekte, die je in je wezen aantast.
Iemand is niet meer volledig de persoon die zij eerder was.
De Ziekte van Alzheimer hangt samen met eiwitstructuren die zich in en tussen hersencellen ontwikkelen.
Daardoor kunnen de hersencellen niet meer goed met elkaar communiceren.
Dat tast dus je geheugen en je denken aan.
Veel wetenschappers noemen Alzheimer tegenwoordig ook wel diabetes type 3.
Alzheimer lijkt – net als diabetes type 1 en 2 – sterk samen te hangen met de hoeveelheid bloedsuiker en insuline in het bloed.
Je bloedsuikerspiegel én je insulineniveaus worden bepaald door wat je eet.
En daarbij met name door het eten van geraffineerde koolhydraten.
Ofwel: suiker en zetmeel.
Daar komt bij, naar ik begrepen heb, dat oudere hersenen meer moeite krijgen met het verwerken van bloedsuiker als energiebron.
Tegelijkertijd valt het me bij mijn schoonmoeder op hoe ontzettend veel zoetigheid ze tegenwoordig eet.
Als we boodschappen voor haar halen, wil ze eigenlijk vooral koekjes, chocola, vla en andere toetjes.
Daarnaast eet ze bijna niets.
Mijn gevoel voor logica zegt dat die aangetaste hersenen schreeuwen om energie.
Aan manieren om te communiceren.
En dat daar die behoefte aan zoet vandaan komt.
Een behoefte aan zoet die, naar het lijkt, de ziekte alleen maar versterkt.
Die aftakeling zien bij een naast famlielid is moeilijk en verdrietig.
Het sterkt me wel in mijn overtuiging dat goed voor jezelf zorgen heel belangrijk is.
Kies voor gezonde voeding.
Kies voor voeding die je voedt.
Kies voor je gezondheid.
Heb jij ook iemand met Alzheimer in je omgeving (gehad)?
Recente reacties